سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سر مشق باد

 

 ذکر چند ضرب المثل:

1-آدم گرسنه سنگ را هم میخورد

-من گرسنه در برابر سفره نان

همچون عزبم بر در حمام زنان

(سعدی،گلستان،ص 103)

عربی:بطنی عطری و سائری ذری(فرائد الادب،ص 807)

شکمم را عطر بزن و سایر اندامم را رها کن

Hunger is the best sauceانگلیسی:

 

 2-آزموده را آزمودن خطاست

-روان را رنج بیهوده نمایی

که چندین آزموده آزمایی(ویس و رامین)

عربی:من جرب المجرب حلت به الندامه(مجمع الامثال)

The beaten road is the safest.انگلیسی:


 

 

 

تو را که دارم 

زشور عشق ندانم کجا فرار کنم!

چگونه چاره این جان بی قرار کنم

بسان بوته آتش گرفته ام در باد

کجا توانم این شعله را مهار کنم؟

رسیده کار به آنجا که اشتیاقم را

برای مردم کوی و گذر هوار کنم

چنین که عشق توام می کشد به شیدایی

شگفت نیست که فریاد یار یار کنم!

گرانبها تر از لحظه های هستی خویش

بگو چه دارم تا در رهت نثار کنم؟

هزار کار در اندیشه پیش رو دارم

تو می ربایم از خود بگو چکار کنم؟

شبانگهان که در افتم میان بستر خویش

که خواب را مگر از مهر غم گسار کنم

تو باز بر سر بالین من گشایی بال

که با تو باشم و با خواب کارزار کنم!

خیال پشت خیال آید از کرانه دور

از این تلاطم رنگین چرا کنار کنم؟

تو را ربایم از آن غرقه با کمند بلند

به پشت اسب پریزاد خود سوار کنم!

چه تیغ ها که فروبارد از هوا به سرم

ز خون خویشتن همه راه را نگار کنم!

تو را که دارم از دشمنان نیندیشم

تو را که دارم یک دست را هزار کنم!

تو را که دارم نیروی صد جوان یابم

تو را که دارم پاییز را بهار کنم !

به هر طرف گذرم  از نسیم چهره تو

همه زمین و رمان را شکوفه زار کنم !

تو را به سینه فشارم که اوج پیروزی است

چه نازها که به گردون،به کردگار کنم!...

سحر دوباره در افتم به چاه حسرت خویش

نظر به بام تو از ژرف این حصار کنم

من آفتاب پرستم ولی نمی دانم

چگونه باید خورشید را شکار کنم؟

به صبح خنده ات آویزم ای امید محال

مگر تلافی شب های انتظار کنم!

نویسنده:فریدون مشیری

منبع:کتاب از دیار آشتی

نشر: چشمه


بنام هو                                                     

با صلوات بر محمد و آل محمد(ص) شعری عرفانی را که درمورخه 30/02/1390 در قالب شعری غزل جوشیده و جاری شده را می نگارم تا همگان بتوانند از نفحات آن استفاده کنند:

                                                     

                                                   زمزمه جان

دیشب از زمزمه ی عشق و نواهای درون                                                   جان خود را پخته کردم با صداهای درون

جام ها پر کردم از می لعبتان چشم را                                                        سینه را صیقل بدادم از صفاهای درون

گوییا بر جان من هردم کسی اشراف داشت                                                   دم به دم میسوختم از این نداهای درون

جسم من درخواهش و من در نیاز                                                            روح من در سوزش است از این هواهای درون

عارفان و عاشقان و زاهدان را بر درش                                                      جز ره توبه ندیدم کارسازی از خداهای درون

حامیا از غرور و از منیت جان خود را دور ساز                           ورنه مغروقی در یکی از این بلاهای درون